اگرچه در نظرت آنچه نیست، ظاهر ماست            سیـاه‌جـامـۀ سـوگـت لـباس فاخر ماست

سـلام می‌دهـم و دلخـوشـم که فـرمـودید            هرآن‌که در دل خود یاد ماست، زائر ماست

تویی که نام غـریـبت خودش به تنهـایی            اثـرگـذارتـریـن روضـۀ مـنـابـر مـاست

بگـو چـگـونه نـگـویم که دوسـتـت دارم            که این حدیث شریف از امام باقر ماست:

«خبر کنید کسی را که دوستش دارید»*            خـدا کـنـد بـرسد، این پـیـام آخِـر ماست

مرا که در سـفـر آخـرت امـیـدی نیست            مگر به این‌که بگوئید: او مسافر ماست

اگرچه درخورتان شعر، ناسرودنی است            بگو به لطف خود: این روسیاه، شاعر ماست